நன்றி சொல்ல

ஐந்து வீட்டு சுவாமி திருக்கோயில் பக்தர்களே நமது ஸ்தல வரலாற்றில் உள்ள
"அம்மாசி தானான அரூபத்தாயே" பாடலை இயற்றிய தவத்திரு குமராண்டி ஞானியார் சுவாமிகள் பற்றிய வெகுகாலமாக எனக்கு எந்த தகவலும் கிடைக்கவில்லை ஆனால் தற்பொழுது சில தகவல்கள் கிடைத்துள்ளன:

  இவர் நாஞ்சில் நாட்டில் உள்ள குலசேகரபுரம் (கன்னியாகுமரி மாவட்டம்) என்ற கிராமத்தில், மருந்துவாழ்மலை அடிவாரத்தில் பிறந்தவர் என்று ஒரு தகவல் தெரிவிக்கிறது.

  1852 ஆம் ஆண்டு ஆயில்ய நட்சத்திரத்தில் பிறந்தவர் என்றும், 1908 ஆம் ஆண்டு வைகாசி மாதம் திருவோண நட்சத்திரத்தில் ஜீவசமாதி அடைந்தார் என்றும் ஒரு கட்டுரை குறிப்பிடுகிறது.

  "உசரவினை" என்ற இடத்தைப் பற்றிய தகவல் ஒரு பொதுவான பட்டியலில் இருந்து வந்தது; "குலசேகரபுரம்" என்பது மிகவும் குறிப்பிட்ட தகவல்.

ஆரம்ப வாழ்க்கை
  இவர் தனது சகோதரி பிச்சையின் வீட்டில் வாழ்ந்து வந்ததாகவும், தினசரி மாடு கன்றுகளை மேய்ச்சலுக்காக மருந்து வாழ்மலைக்கு ஓட்டிச் செல்வது வழக்கமென்றும் கூறப்படுகிறது.

  ஒரு நாள், மலையில் இருந்த ஒரு சித்தர் ஒருவருக்கு தாகம் எடுக்க, குமராண்டி தண்ணீர் இல்லாததால் ஒரு பசுவிலிருந்து பாலைக் கறந்து கொடுத்துள்ளார்.
  இதில் மனம் மகிழ்ந்த சித்தர், குமராண்டியின் நாவில் ஏதோ எழுதிச் சென்றதாகவும், அன்று முதல் படிப்பறிவு இல்லாத குமராண்டி புத்திசாலியாக மாறி, தீவிர  பக்தனாக மாறினார் என்றும் கூறப்படுகிறது.
  நாவன்மை மிக்கவராக மாறிய குமராண்டி, பிரம்மச்சரியம் காத்து, ஞானியார் பட்டம் பசுவாமிகள
  பல தீர்த்த யாத்திரைகள் மேற்கொண்டார்.
திருவிதாங்கூர் ராணியின் நோயை நீக்கியதால், அரச குடும்பம் சார்பில் தங்கத்தால் வேயப்பட்ட ருத்ராட்ச மாலை அவருக்கு வழங்கப்பட்டது. இந்த மாலை இன்றும் அவரது குருபூஜை அன்று சிவலிங்கத்திற்கு அணிவிக்கப்படுவதாகக் கூறப்படுகிறது.
எட்டயாபுரம் அரச பரம்பரையுடனும் ஞானியார் நெருங்கிய தொடர்பில் இருந்துள்ளார்.
அவர் ஜீவசமாதி அடைந்த இடத்தில் ஒரு சிவன் கோயில் கட்டப்பட்டது. அவர் சமாதியான இடத்தில் புற்று வளர்ந்து, அதன் அருகே வில்வச் செடியும் வளர்ந்ததாம். புற்றை அகற்றும் போது, சிறிய அளவிலான சிவலிங்கம் கண்டெடுக்கப்பட்டதால், அங்கே சிவன் கோயில் கட்டப்பட்டது.
இந்தக் கோயிலில் ஆண்டுதோறும் வைகாசி மாதம் விசாகத்திற்குப் பிறகு வரும் திருவோண நட்சத்திரத்தன்று குருபூஜை கொண்டாடப்படுகிறது.
  
அளவு குறையாத பதநீர் அதிசயம்: குமராண்டி ஞானியார் ஆண்டுதோறும் வைகாசி விசாகத்திற்கு திருச்செந்தூருக்கும், இதர வெள்ளிக் கிழமைகளில் மருங்கூர் முருகன் கோயிலுக்கும் செல்வது வழக்கமாம். ஒருமுறை சாத்தான்குளம் புதுக்குளம் அருகே பதநீர் கேட்டுள்ளார். குறைவான அளவே இருந்த பதநீரை இறக்கியவர் கொடுத்தபோது, பதநீர் குடிக்கக் குடிக்க அளவு குறையவே இல்லை. தற்போது அந்த இடம் "ஞானியார்குடியிருப்பு" என அழைக்கப்படுவதாகவும், ஈத்தாமொழி அருகே "குமராண்டி தருவை" என்ற ஊரும் உள்ளதாகவும் கூறப்படுகிறது.
முக்கியமான குறிப்பு:
"அம்மாசி தானான அரூபத்தாயே அகண்ட பரிபூரணியே யமலை சத்தி" என்ற பாடலை இயற்றியவர் இந்தப் குமராண்டி ஞானியார் சுவாமிகளாக இருக்கக்கூடும் என்று கருதுகிறேன் எனவே இந்தக் கட்டுரையை படிப்போர். இதில் உள்ள இடத்தின் பெயர்கள், ஞானியின் பெயர், அவர் ஜீவசமாதியான கோவில் ஊர், மற்றும் அவர் செய்த அதிசயங்கள் தற்போது அது எந்த ஊர் பகுதியில் உள்ளது. என அந்தப் பகுதியில் வசிப்பவர்கள், அல்லது அறிந்தவர்கள் உறுதி செய்து கமெண்டில் பதிவு செய்து உதவுமாறு அன்போடு கேட்டுக்கொள்கிறேன். நமக்கு நல்லதொரு பாடலை தந்த ஞானியை பற்றி அறிந்து கொள்ளவும் இயன்றால் அவரது ஜீவசமாதிக்குச் சென்று நன்றி சொல்லவும் இந்தக் கட்டுரை நன்றி, வணக்கம்.